วิกฤตขยะอาหาร

ปัจจุบันโลกกำลังเผชิญกับวิกฤตขยะอาหาร โดยเราสูญเสียและทิ้งขว้างอาหารประมาณ 1,300 ล้านตันทุกๆ ปี ในขณะที่ทุกๆ วันประชากรโลก 1 ใน 8 คน ยังอดอยากอยู่ นอกจากนี้ขยะอาหารยังส่งผลลบต่อสิ่งแวดล้อม อีกทั้งการสูญเสียและทิ้งขว้างอาหาร ยังเป็นการสิ้นเปลืองทรัพยากรธรรมชาติที่ใช้เพาะปลูกอาหารโดยไม่จำเป็น เช่น ดิน น้ำ และพลังงาน ขยะอาหารเกิดในทุกขั้นตอนตลอดห่วงโซ่อุปทาน โดยเริ่มตั้งแต่ช่วงการเพาะปลูก เก็บเกี่ยว ขนส่ง จนถึงร้านค้า และถึงมือผู้บริโภค โดยขยะอาหารส่งผลกระทบมากมาย ทั้งทางสังคม เศรษฐกิจ และสิ่งแวดล้อม นอกจากนี้ผู้บริโภคยังทิ้งขว้างอาหารด้วยนิสัยการจับจ่ายและการบริโภคที่ไม่เหมาะสม เช่น การซื้ออาหารปริมาณครั้งละมากๆ แต่ไม่มีการวางแผนบริโภคและเก็บรักษาที่ดีพอ หลายๆ ประเทศยังมีวัฒนธรรมกินให้เหลือไว้ในจานอีกด้วย

ในขณะที่ขยะอาหารเป็นปัญหาระดับโลก ที่ทั้งประเทศที่พัฒนาแล้วและกำลังพัฒนากำลังเผชิญอยู่ การกินทิ้งกินขว้างจึงเป็นการสูญเสียทรัพยากรและเรี่ยวแรงของเกษตรกร คนขายอาหาร พ่อครัวแม่ครัว และผู้ปกครอง รวมถึงทุกคนที่ช่วยในการผลิตและเตรียมอาหารเหล่านี้ เพราะฉะนั้นการกินทิ้งกินขว้างจึงเป็นการทำลายสิ่งแวดล้อม อาหารเน่าเสียในถังขยะจะส่งกลิ่นเหม็นทำให้อากาศเสีย และส่งผลให้เกิดภาวะโลกร้อน